if (asd0=='A') {
asd1='Ο Ιωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 10 Φεβρουαρίου 1776 και δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο στις 9 Οκτωβρίου 1831. Ήταν Έλληνας διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας κατά τη μεταβατική περίοδο και ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και νωρίτερα υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση γι΄ αυτό και αναμείχθηκε με την πολιτική ήδη από το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Στις 14 Απριλίου 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον επέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας. Ο Ιωάννης Καποδίστριας στις αρχές του 1828 έκανε μια προσπάθεια νομισματικής τακτοποίησης , προσδιορίζοντας όλα τα ξένα νομίσματα που κυκλοφορούσαν σε γρόσια. Στη Δ΄ Εθνική συνέλευση που έγινε τον Ιούλιο του 1828 στο ΄Αργος ο Καποδίστριας υπέβαλε το σχέδιο προς έγκριση για την δημιουργία Εθνικού νομίσματος. Ένας φοίνικας θα ισοδυναμούσε με ένα γαλλικό φράγκο, το 1/100ό του, το λεπτό με δύο γράνες Μάλτας ενώ προβλέπονταν και πολλαπλάσιά του. Επίσης ένα λεπτό θα ήταν ίσο με ένα Τούρκικο παρά. Με αυτό τον τρόπο καθοριζόταν η σχέση του φοίνικα με τα Ευρωπαϊκά νομίσματα, αλλά και με τα Τουρκικά τα οποία συνέχιζαν να χρησιμοποιούνται στις συναλλαγές. Χρυσά πολλαπλάσια του Φοίνικος θα ήταν η Αθηνά, αξίας 20 φοινίκων, η Ημίσεια Αθηνά, αξίας 10 φοινίκων. Προβλέπονταν, επίσης αργυρά, η Αιγίδα αξίας 5 φοινίκων, η Ημίσεια Αιγίδα αξίας 2,5 φοινίκων και ο Μισός Φοίνικας. Όσον αφορά τα χάλκινα, προτάθηκαν το «λεπτόν», «το «δεύτερον», ίσο με μισό λεπτό και το «πεντάριον», ίσο με 5 λεπτά. Στη μία όψη του νομίσματος θα εμφανιζόταν ο μυθολογικός φοίνικας με το σήμα του σταυρού πάνω από το κεφάλι του, δεξιά του ηλιακές ακτίνες και η κυκλική επιγραφή «Ελληνική Πολιτεία» και από την άλλη θα έφερε, μεταξύ κλαδιών ελιάς και δάφνης, την κυκλική επιγραφή «Κυβερνήτης Ι. Α. Καποδίστριας» και χρονολογία.';
} else if (asd0=="B") { 
asd1='Ο Φρειδερίκος Λουδοβίκος Όθων Α΄ γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ το 1815, ήταν ο δευτερότοκος γιος του Διαδόχου και μετέπειτα Βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, και της Θηρεσίας, κόρης του δούκα του Σάζεν ΄Αλτενμπουργκ. Έλαβε εκπαίδευση πρίγκιπα που προοριζόταν για δευτερεύουσα θέση μέσα στο κράτος. Μάλιστα ο πατέρας του ήθελε να ακολουθήσει το εκκλησιαστικό στάδιο και ανέθεσε τις σπουδές του στον φανατικό καθολικό ιερέα Oetel που αργότερα έγινε επίσκοπος του ΄Αιχστατ. Στις 25 Ιανουαρίου 1833, σε ηλικία 17 ετών, ο Όθωνας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο, από τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη», εν μέσω λαϊκών επευφημιών, συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνούσε μέχρι αυτός να ενηλικιωθεί, το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό (3.850 στρατιώτες) που βαθμιαία συμπληρώθηκε από «εθελοντές», στην πλειοψηφία τους Γερμανούς. Επειδή ο Όθωνας ήταν ανήλικος, σχηματίστηκε επιτροπή Αντιβασιλείας από τους Βαυαρούς ΄Αρμανσμπεργκ (πρόεδρο), Μάουρερ, Έιντεκ, Γκρένερ και ΄Αμπελ. Το νέο ελληνικό νομισματικό σύστημα ήταν στη σύλληψη διμεταλλικό, αλλά στην πράξη δεν κυκλοφόρησαν παρά ελάχιστα χρυσά νομίσματα. Η δραχμή άρχισε να επιβάλλεται στις εγχώριες συναλλαγές, καθώς τον Αύγουστο του 1833 απαγορεύτηκε ρητά η αποδοχή τουρκικών νομισμάτων από τα δημόσια ταμεία. Η δραχμή ορίζεται επίσημο νόμισμα του κράτους στις 08/02/1833. Το νέο αυτό νόμισμα είχε βάρος 4,477 γρμ. από τα οποία τα 4,029 γρμ. ήταν καθαρό ασήμι και τα 0,448 χαλκός. η ισοτιμία της δρχ. ορίστηκε στα 0,895 του γαλλικού χρυσού φράγκου. Οι πρώτες δρχ. και οι υποδιαιρέσεις τους κόπηκαν στην Βαυαρία από μήτρες που κατασκεύασε στο Μόναχο ο Konrad Lange, ο μετέπειτα διευθυντής του Ελληνικού Βασιλικού Νομισματοκοπείου. Το νομισματικό σύστημα σταδιακά επεκτάθηκε, και το 1841, μετά από πολυετείς προσπάθειες, ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα με κεφάλαιο 5.000.000 δραχμών και παραχώρηση προνομίου για την έκδοση τραπεζικών γραμματίων στον κομιστή. Πρώτος Διευθυντής διορίστηκε ο Γ. Σταύρου και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος άρχισε τις εργασίες της τον Ιανουάριο του 1842 προικοδοτούμενη με κεφάλαιο 3.402.000 δραχμών.';
} else if (asd0=="C") { 
asd1='Ο Χριστιανός - Γουλιέλμος - Φερδινάνδος - Αδόλφος - Γεώργιος, ευρύτερα γνωστός ως Γεώργιος Α΄, υπήρξε ο μακροβιότερος βασιλιάς της Ελλάδας, από το 1863 μέχρι το 1913. Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά Βασιλιάς της νεότερης Ελλάδας μετά τον Όθωνα και αρχηγός νέου Βασιλικού Οίκου. Γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη στις 24 Δεκεμβρίου 1845 και ήταν ο δευτερότοκος γιος του πρίγκιπα και μετέπειτα Βασιλιά της Δανίας Χριστιανού Θ΄, που ανήλθε στο θρόνο τον Νοέμβριο του 1863. Δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου 1913 (5 Μαρτίου με το τότε Ιουλιανό ημερολόγιο) στη Θεσσαλονίκη. Από το 1867 η Ελλάδα είχε προσχωρήσει τυπικά στο νομισματικό σύστημα της Λατινικής Ένωσης. Το σύστημα αυτό βασιζόταν στον διμεταλλισμό, δηλαδή είχε βάση την ισοτιμία του χρυσού και του αργύρου που ορίσθηκε σε 15,5 προς 1. Έτσι η Ελλάδα αναγκάστηκε να αναγκάστηκε να αυξήσει την περιεκτικότητα της δραχμής σε χρυσό κατά 0,29 γρμ. Τα Ευρωπαϊκά νομίσματα των χωρών που συμμετείχαν στην Νομισματική Λατινική Ένωση, είχαν τυπωμένη στην πίσω πλευρά τους την ονομαστική τους αξία σε φράγκα. Στην δεκαετία του 1870 η Λατινική Ένωση δοκιμάζετε σκληρά, νέα μεταλλεία και αλλαγές στις τιμές χρυσού και αργύρου, έκαναν δύσκολη υπόθεση την διατήρηση της ισοτιμίας για τα δύο μέταλλα. Κρούσματα κερδοσκοπίας εμφανίστηκαν καθώς τα νομίσματα αργυρά η χρυσά λιώνονταν κατά περίπτωση, όταν η μεταλλική τους αξία γινόταν υψηλότερη της ονομαστικής. Η οικονομική κρίση της Ελλάδας κάτω από τα προβλήματα της Λατινικής Ένωσης και του βάρος των πολλών και μεγάλων δανείων που είχε, οδήγησε στην υποτίμηση της δραχμής το 1892 κατά 42% προς το Γαλλικό φράγκο. Η παύση της μετατρεψιμότητας διατηρήθηκε για παραπάνω από 30 χρόνια. Μόλις το 1909 μπόρεσε η Ελλάδα να προσχωρήσει πλήρως στον κανόνα χρυσού που είχε υιοθετήσει και η Λατινική Νομισματική Ένωση. Ο κυριότερος λόγος για την αδυναμία αυτή ήταν η αύξηση των δημοσίων δαπανών, τόσο των αμυντικών όσο και των δαπανών υποδομής, που σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτήθηκαν με έκδοση χαρτονομίσματος.';
} else if (asd0=="D") { 
asd1='Βασιλιάς των Ελλήνων κατά τα έτη 1913 - 1917 και 1920 - 1922. Ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος Α΄, πρωτότοκος γιός του Βασιλέως Γεωργίου Α΄ και της Βασίλισσας Όλγας, γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1868 και έλαβε το όνομα του παππού του, του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου της Ρωσίας. Από το 1884 ως το 1887, ο Κωνσταντίνος, στον οποίο ο πατέρας του είχε δώσει τον τίτλο του Δούκα της Σπάρτης, σπούδασε στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας. Το 1922 η δραxμή θα κλονιστεί και το κράτος, που αναζητούσε χρήματα για να καλύψει τις τεράστιες ανάγκες του, καταφεύγει σ? έναν πραγματικά πρωτότυπο τρόπο εύρεσης χρήματος, τον αναγκαστικό δανεισμό του 1922, όταν όλα τα Χαρτονομίσματα που κυκλοφορούσαν κόπηκαν στη μέση. Οι μικρότερες νομισματικές αξίες κυκλοφορούσαν από το ίδιο το κράτος σε μεταλλικό νόμισμα (κέρματα). Κατ? εξαίρεση κάτω από ειδικές συνθήκες όταν υπήρξε αδυναμία από το κράτος να κυκλοφορήσει μεταλλικά κέρματα (λόγω κόστους του ίδιου του μετάλλου ή αδυναμία εύρεσής του) το ίδιο το κράτος κυκλοφόρησε χαρτονομίσματα μικρών αξιών (αντί για κέρματα). Τα χαρτονομίσματα αυτά ονομάστηκαν κερματικά γραμμάτια και οι εκδόσεις τους άρχιζαν από το 1917 και συνεχίζονται μέχρι το 1953.';
} else if (asd0=="E") { 
asd1='Η A΄ Δημοκρατία ανακηρύχθηκε στις 25 Μαρτίου 1924, ως συνέπεια της ήττας της Ελλάδας από την Τουρκία στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας, η οποία επιρρίφτηκε στη βασιλική κυβέρνηση. Κατά τη διάρκεια της συνοπτικής ύπαρξής της, η δεύτερη Δημοκρατία αποδείχτηκε ασταθής. Η ελληνική κοινωνία συνέχισε να διαιρείται, δεδομένου ότι ήταν από τον Εθνικό Διχασμό, μεταξύ των υπέρ-δημοκρατικών Βενιζελικών και των μοναρχικών που αντιπροσωπεύθηκαν από το Λαϊκό κόμμα, το οποίο αρνήθηκε να αναγνωρίσει ακόμη και τη νομιμότητα της Δημοκρατίας. Αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας του Πάγκαλου (1926) η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας απαιτούσε ριζικές και άμεσες παρεμβάσεις. Σχηματίσθηκε οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ζαΐμη. Καθώς η Ελλάδα, χρειάζεται νέα δάνεια από το εξωτερικό, τίθεται και πάλι υπό την κηδεμονία των πιστωτών της υπό την προεδρεία του Γενικού Γραμματέα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων, Avenol, που αυτή τη φορά συστήνουν τη δημιουργία ανεξάρτητης κεντρικής τράπεζας, επιφορτισμένης με τη διατήρηση της νομισματικής σταθερότητας. Η πρόταση για τη δημιουργία, ανεξάρτητης κεντρικής τράπεζας, επιφορτισμένης με τη διατήρηση της νομισματικής σταθερότητας, έγινε δεκτή στις 15 Σεπτεμβρίου του 1927 με την υπογραφή του πρωτοκόλλου της Γενεύης. Ενας από τους όρους του πρωτοκόλλου της Γενεύης ήταν η υποχρέωση από ελληνικής πλευράς για δημιουργία ξεχωριστής εκδοτικής τράπεζας με την επωνυμία "Τράπεζα της Ελλάδος". Η νέα αυτή εκδοτική τράπεζα άρχισε Τη λειτουργία της στις 14 Μαΐου του 1928. Η δραχμή εντάσσεται και πάλι στον κανόνα χρυσού-συναλλάγματος στο επίπεδο 1000 γρμ. χρυσού ίσο με 51.212,87 δραχμές. Η σύνδεση της δραχμής με τον χρυσό έγινε μέσο της Αγγλικής λίρας με ισοτιμία : 1 λίρα Αγγλίας = 375 δραχμές.';
} else if (asd0=="F") { 
asd1='Γεννήθηκε στη Δεκέλεια, βασιλική έπαυλη Τατοΐου το πρωί στις 20 Ιουλίου του 1890. Ήταν πρωτότοκος γιος του τότε πρίγκιπα διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Κωνσταντίνου Α? (1868-1923) και της πριγκίπισσας Διαδόχου Σοφίας της Πρωσίας και Ελλάδας (1870-1932), αδελφής του Κάιζερ (Αυτοκράτορα) Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας. Η έναρξη των πολεμικών γεγονότων στην Ευρώπη το 1939 δημιούργησε ανησυχία στην ελληνική αγορά. Μπροστά σε ένα κύμα πανικού και αναλήψεων τραπεζικών καταθέσεων, η Τράπεζα της Ελλάδος αναγκάστηκε να δεσμεύσει προσωρινά τις τραπεζικές καταθέσεις. Η ελληνική πολεμική κινητοποίηση και οι νίκες στα Βουνά της Αλβανίας είχαν όμως και οικονομικό κόστος δυσβάστακτο για τις δυνατότητες της Χώρας. Στην προσπάθεια αυτή, τη λύση έδωσε η Αγγλία που πρόσφερε οικονομική βοήθεια, η οποία, μέχρι τη γερμανική επίθεση εναντίον της Ελλάδας τον Απρίλιο του 1941, έφτασε το ποσό των 45.000.000 λιρών Αγγλίας και 5.000.000 δολαρίων. Τα xρήματα αυτά, σ? αντίθεση με ότι συνέβη με τις συμμαχικές πιστώσεις και τη Χρηματική Βοήθεια του A? Παγκοσμίου Πολέμου, δόθηκαν άμεσα και έτσι η Ελλάδα μπόρεσε ν αντεπεξέλθει στα έξοδα της πολεμικής κινητοποίησης την κάθοδο των γερμανικών μηχανοκίνητων μονάδων η κυβέρνηση της Χώρας, με το νέο πρωθυπουργό Εμμανουήλ Τσουδερό και το Βασιλιά Γεώργιο Β Θα εγκαταλείψουν στις 22 Απριλίου την Αθήνα, φεύγοντας για την Κρήτη. Για να ικανοποιηθούν οι αυξημένες ανάγκες σε χρήμα τόσο για τις καταβολές που ζητούσαν οι αρχές κατοχής, όσο και για τις ανάγκες του δημοσίου, η Τράπεζα της Ελλάδος να τυπώνει συνεxώς χαρτονομίσματα. Μετά τη γερμανική υποχώρηση τον Οκτώβριο του 1944 και την άφιξη της ελληνικής κυβέρνησης στην Ελλάδα, η οικονομική κατάσταση Θα είναι απελπιστική. Το κράτος δεν είχε καθόλου έσοδα, η γεωργική παραγωγή ήταν ανύπαρκτη και η βιομηχανία ήταν ουσιαστικά κατεστραμμένη. Η νομισματική κατάσταση δήλωνε κι αυτή το μέγεθος της καταστροφής. Με τη βοήθεια της Βρετανικής στρατιωτικής αποστολής παίρνονται τα πρώτα πρακτικά μέτρα τόσο για την οργάνωση του κρατικού μηχανισμού όσο και για τnν επίλυση των Βασικών προβλημάτων διαβίωσης του πληθυσμού που λιμοκτονεί. Ένα από τα μέτρα αυτά είναι και η δημιουργία της νέας δραxμής που αντιστοιχεί με 50 δισεκατομμύρια κατοxικές παλαιές δραxμές. Οι παλαιές κατοxικές δραxμές ανταλλάσσονται με αγγλικές στρατιωτικές λίρες και με χαρτονόμισμα νέων δραxμών που έχουν τυπωθεί στην Αγγλία.';
} else if (asd0=="G") {
asd1='Ο Παύλος Α΄ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Δεκεμβρίου 1901 και απεβίωσε στις 6 Μαρτίου 1964. Ήταν το τέταρτο παιδί των βασιλέων Κωνσταντίνου Α΄ και Σοφίας. Φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Ακολούθησε τον πατέρα του στην εξορία το 1917 και επέστρεψε μαζί του από την Ελβετία στην Ελλάδα το 1920, αφού προηγουμένως του είχε προσφερθεί το Στέμμα, μετά το θάνατο του αδερφού του, Αλέξανδρου, και εκείνος το είχε αρνηθεί, διακηρύσσοντας ότι ανήκει στον πατέρα του. Στα τέλη του 1946 παρά τις προσπάθειες, η πορεία προς την σταθεροποίηση της οικονομίας θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Η Τράπεζα της Ελλάδος θα συνεχίσει την πώληση χρυσών λιρών ενώ παράλληλα με πλέγμα διατάξεων Θα προσπαθήσει να αστυνομεύσει την αγορά συναλλάγματος. Αποτέλεσμα είναι η δημιουργία της Νομισματικής Επιτροπής που έχοντας την έδρα της στην Τράπεζα της Ελλάδος, παρακολουθεί και παρεμβαίνει για την τήρηση της νομισματικής πολιτικής. Η δραxμή στο διάστημα αυτό Θα υποτιμηθεί έναντι των ξένων νομισμάτων, ουσιαστικά πέντε φορές με έμμεσους ή άμεσους τρόπους. Στα 1952 Θα τερματισθεί η βοήθεια του αμερικανικού σχεδίου Marshal. ?Ετσι τον Απρίλιο του 1953 γίνεται υποτίμηση κατά 50% του εθνικού νομίσματος απέναντι στο δολάριο και κατά συνέπεια στα υπόλοιπα διεθνή νομίσματα. Η υποτίμηση αυτή θα φέρει το δολάριο στις 30 δραxμές. Η υποτίμηση θα συνδέσει την ισοτιμία της δραxμής με τα διεθνή νομίσματα σύμφωνα με την παγκόσμια οικονομική συνδιάσκεψη του Βreffοn Woods. Τον Μάιο του 1957 μια πρωτοβουλία έξι Ευρωπαϊκών Χωρών που θα υλοποιηθεί στην Ρώμη, θα είναι η αρχή της ευρωπαϊκής οικονομικής κοινότητας. Ακολούθησε μία περίοδος πρωτοφανούς για την Ελλάδα οικονομικής ανάπτυξης, που συνδυάστηκε με επίσης πρωτοφανή για τη διάρκειά της νομισματική σταθερότητα. Για είκοσι χρόνια, από το 1954 έως το 1973, η Ελλάδα γνώρισε ετήσιους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ της τάξεως του 7%, σε συνδυασμό με ρυθμούς πληθωρισμού χαμηλότερους από 4%.';
} else if (asd0=="H") { 
asd1='Ο Κωνσταντίνος Β΄, τέως Βασιλεύς των Ελλήνων, γεννήθηκε στο Παλαιό Ψυχικό στις 2 Ιουνίου 1940 και γονείς του ήταν ο πρίγκιπας Παύλος Α΄ της Ελλάδας, αδελφός και διάδοχος του τότε Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β΄, και η πριγκίπισσα του Ανοβέρου, της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας, Πριγκίπισσα Διαδόχου Φρειδερίκη. Υπήρξε Βασιλιάς των Ελλήνων από το 1964 έως το 1967 (τυπικά έως το 1973 οπότε διενεργήθηκε το δημοψήφισμα της δικτατορίας) ενώ εξέπεσε οριστικά του αξιώματός του το 1974 με το δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος στην Ελλάδα, στο οποίο ο Ελληνικός λαός επέλεξε με ποσοστό 69,2% την Αβασίλευτη Δημοκρατία, ως μορφή πολιτεύματος στην Ελλάδα. Από το 1967 ζει αυτοεξόριστος στην Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η δεκαετία του ΄60 αποτελεί τμήμα της περιόδου 1953-1972, κατά την οποία η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς, αλλά και διαρθρώθηκε δομικά στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών και των παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων. Στα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου είναι και η σύνδεση της χώρας με την Ε.Ο.Κ. , με τη σύναψη συνθήκης το 1962.';
} else if (asd0=="I") { 
asd1='Με την ονομασία Δημοκρατία των Συνταγματαρχών καθιερώθηκε να χαρακτηρίζεται η περίοδος από τις 29 Ιουλίου 1973 και μέχρι τις 23 Ιουλίου 1974. Στις 29 Ιουλίου 1973 ο Δικτάτορας Παπαδόπουλος προχώρησε σε νομιμοποίηση των πράξεών του με το νόθο δημοψήφισμα για την μορφή του πολιτεύματος: 78,4% ΝΑΙ στην Προεδρική Δημοκρατία, έναντι 21,5% ΟΧΙ (για τη διατήρηση δηλαδή της Βασιλείας). Το ΝΑΙ επίσης ήταν ψήφος για την εκλογή του στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Επίσης αναθεώρησε το Σύνταγμα του 1968 με το Σύνταγμα του 1973. Στις 19 Αυγούστου 1973 ο Παπαδόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Οδυσσέας Αγγελής Αντιπρόεδρος Δημοκρατίας για θητεία 7 ετών. Νομίσματα της περιόδου αυτής είναι η σειρά του 1973Β.';
} else if (asd0=="J") { 
asd1='Β΄ Δημοκρατία (ή Μεταπολίτευση) ονομάζεται η περίοδος διακυβέρνησης του Ελληνικού κράτους από την αλλαγή του πολιτεύματος (1974) μέχρι σήμερα και διαχωρίζεται ιστορικά από την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Ο όρος "Μεταπολίτευση" (με την έννοια της αλλαγής πολιτεύματος) χρησιμοποιείται συνεκδοχικά και ως εναλλακτικός πολιτικός όρος για την ιστορική αυτή περίοδο (ιδίως για τα πρώτα της χρόνια). Επίσης, ως Β΄ Δημοκρατία θεωρείται στη συνταγματική ιστορία της Ελλάδας το δημοκρατικό πολίτευμα που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μετά τη Δικτατορία του 1967-1974 που επελέγη από τον ελληνικό λαό με το δημοψήφισμα της 8 Δεκεμβρίου 1974 για τη μορφή του πολιτεύματος και ολοκληρώθηκε με την ψήφιση του Συντάγματος του 1975.';
} else if (asd0=="K") { 
asd1='Η Κρητική Πολιτεία (1896-1913) ήταν το επίσημο όνομα με το οποίο αναγνωρίστηκε η Κρήτη ως αυτόνομο κράτος, μετά την κρητική επανάσταση του 1896 και την απόσχισή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Κρητική Πολιτεία αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο πριν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913. Ο πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας ορίστηκε Ύπατος Αρμοστής Κρήτης με τριετή θητεία. Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 έφθασε στη Σούδα. Οι αυθαιρεσίες του Αρμοστή Κρήτης Πρίγκιπα Γεώργιου προκάλεσαν την οργή των Κρητικών και το 1905 εξεγέρθηκαν εναντίον του πραγματοποιώντας τη περίφημη "Επανάσταση του Θέρισου". Αποτέλεσμα ήταν να αναγκαστεί σε παραίτηση ο παλιός αρμοστής και να οριστεί νέος ο Αλέξανδρος Ζαϊμης. Στα γεγονότα εκείνης της εποχής αναδείχθηκε η μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία του Ελευθέριου Βενιζέλου που σφράγισε με τη παρουσία του την νεώτερη ιστορία της Ελλάδας. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1908 οι Κρητικοί κήρυξαν την Ένωση με την Ελλάδα, αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση δεν τη δέχτηκε, γιατί φοβόταν πόλεμο με την Τουρκία. Η Ένωση με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε με την κήρυξη του Βαλκανικού πολέμου στις 12 Οκτωβρίου 1912. Ειδικότερα, και μετά από όλα τα ως άνω, στις 17/30 Μαΐου 1913 επικυρώθηκε η τελική ένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα και υψώθηκε η Ελληνική σημαία στο νησί. Με διάταγμα του ύπατου αρμοστή Κρήτης στις 17 Απριλίου 1900, ορίζονταν αποκλειστικό προνόμιο της πολιτείας το δικαίωμα κοπής νομισμάτων. Το διάταγμα όριζε σαν νομισματική μονάδα την δραχμή, που την υποδιαιρεί σε 100 λεπτά. Είχε προβλεφθεί να κοπούν και χρυσά δεκάδραχμα και εικοσάδραχμα, τα οποία τελικά δεν κόπηκαν. Τα κρητικά νομίσματα ήταν ιδίου βάρους και ποιότητας με τα αντίστοιχα ελληνικά και παρέμειναν με ισχύ μέχρι και μετά την ένωση. Έτσι τα χάλκινα και χαλκονικέλινα νομίσματα έμειναν σε κυκλοφορία μέχρι την 30 Ιουνίου 1923, οπότε και αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία, βάση του διατάγματος της 6 Μαρτίου 1923. Τα αργυρά νομίσματα έμειναν σε κυκλοφορία μέχρι τις 23 Ιουλίου 1929, οπότε και αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία, βάση του νόμου 4234/1929.';
} else if (asd0=="L") { 
asd1='Η Επτάνησος Πολιτεία (Ιταλικά: Repubblica Settinsulare), υπήρξε από τις 21 Μαρτίου 1800 έως τις 8 Ιουλίου 1807. Ήταν το πρώτο Ελληνικό κρατίδιο που δημιουργήθηκε 3,5 αιώνες μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Οθωμανούς το 1453. Αν και το μικρό Ελληνικό κρατίδιο κατόρθωσε να ορθοποδήσει και να εξασφαλίσει μια ομαλή σχετικά πορεία προς το μέλλον έπεσε τελικά θύμα των διενέξεων των Μεγάλων δυνάμεων οι οποίες εξ΄ άλλου και το είχαν δημιουργήσει. Μετά την νίκη του Ναπολέοντα στο Αούστερλιτς και την σύναψη της συνθήκης του Τιλσίτ στις 8 Ιουλίου 1807, τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν και πάλι στην Γαλλία και η Επτάνησος Πολιτεία έπαψε να υφίσταται.<br>Οι Γάλλοι αυτοκρατορικοί άρχισαν να χάνουν τα Επτάνησα σταδιακά από το 1809 με την κατάληψη της Ζακύνθου από τον Αγγλικό στόλο. Στη συνέχεια οι Αγγλοι κατέκτησαν την Κεφαλονιά Ιθάκη Λευκάδα και Κύθηρα το 1810 και τέλος την Κέρκυρα το 1814. Με την συνθήκη των Παρισίων 5 Νοεμβρίου 1815 και την αποκατάσταση της ειρήνης στην Ευρώπη, τα Επτάνησα αποτέλεσαν το αυτόνομο Ιονικό κράτος κάτω από την αποκλειστική προστασία της Μεγάλης Βρετανίας και μετονομάστηκαν σε Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων.<br>Οι Επτανήσιοι από την πρώτη στιγμή αντέδρασαν σ΄ αυτή τη νέα κατοχή, που τους επιβλήθηκε με το πρόσχημα της προστασίας και άρχισαν αγώνα εναντίον των Aγγλων, που κορυφώθηκε το 1848 και εξελίχτηκε σε εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα. Στην αρχή οι Αγγλοι επιχείρησαν να καταπνίξουν το κίνημα με φυλακίσεις, εξορίες και απαγχονισμούς. Όταν όμως διαπίστωσαν ότι με τις μεθόδους αυτές δε θα μπορούσαν να κρατήσουν τα Επτάνησα, τα παραχώρησαν στην Ελλάδα με την ευκαιρία της ενθρόνισης του Γεωργίου Α΄ (1864). Από τότε τα Επτάνησα ακολούθησαν την κοινή ελληνική κοινωνική και πολιτική εξέλιξη.';
} else if (asd0=="M") { 
asd1='Το ευρώ (EUR) είναι το κοινό νόμισμα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, ενώ το χρησιμοποιούν κι άλλες χώρες, που δεν ανήκουν σ αυτήν (π.χ. Μονακό, Αγιος Μαρίνος, Ανδόρα, Μαυροβούνιο κ.α.).  Τα κέρματα και τα τραπεζογραμμάτια ευρώ κυκλοφόρησαν την 1η Ιανουαρίου 2002 και έχουν μία κοινή και μία εθνική όψη. Στην κοινή όψη απεικονίζονται η αξία του κέρματος και ένας χάρτης της Ευρώπης, σχεδιαστής του οποίου είναι ο Βέλγος Luc Luyckx. Η εθνική όψη διαφέρει για κάθε χώρα και όλα τα κέρματα έχουν στο σχέδιό τους και τα 12 αστέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ημερομηνία κοπής τους. Το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ισπανία, το Μονακό, η Ολλανδία και η Φινλανδία είναι οι μοναδικές χώρες που έχουν κέρματα με ημερομηνία κοπής πριν το 2002. Ένα ευρώ διαιρείται σε 100 λεπτά και υπάρχουν 8 διαφορετικές αξίες. Το ευρώ σε όλες τις χώρες έχει το ίδιο όνομα και για την υποδιαίρεσή του χρησιμοποιείται ο όρος cent (σεντ), ενώ στην Ελλάδα χρησιμοποιείται ο όρος λεπτό, επειδή παλιότερα το λεπτό αποτελούσε υποδιαίρεση της δραχμής.<br>Στις 7 Ιουνίου 2005, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Οικονομικών (ECOFIN) αποφάσισε να αλλάξει το σχέδιο της κοινής πλευράς των κερμάτων των μεσαίων και μεγάλων αξιών (από 10 λεπτά έως και 2 ευρώ). Συγκεκριμένα, τροποποιήθηκε ο εικονιζόμενος χάρτης, ώστε να συμπεριλάβει ολόκληρη την Ευρώπη, αντί μόνο των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, όπως ήταν το αρχικό σχέδιο. Τα πρώτα κέρματα με το νέο σχέδιο κυκλοφόρησαν την 1 Ιανουαρίου 2007.<br>Τα κράτη-μέλη έχουν την υποχρέωση να μην αλλάζουν το σχέδιο της εθνικής πλευράς τους συχνότερα από πέντε χρόνια. Υπάρχουν πάντως και εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα περίπτωση θανάτου αρχηγού κράτους που εικονίζεται στα κέρματα. Σε αυτή την περίπτωση το κράτος έχει το δικαίωμα να εκδώσει κέρματα με νέο σχέδιο.<br>Τα αναμνηστικά κέρματα των 2 ευρώ είναι ειδικά κέρματα που εκδίδονται από τις χώρες μέλη της ευρωζώνης με την ευκαιρία κάποιας ιστορικής επετείου ή για τον εορτασμό ή προς τιμή κάποιου σύγχρονου γεγονότος. Έχουν νόμιμη ισχύ και χρησιμοποιούνται κανονικά στις συναλλαγές όπως τα συνηθισμένα κέρματα ευρώ.<br>';
} else if (asd0=="S") { 
asd1='Κόντρα-Mάρκα : Επισφράγιση κάποιου συμβόλου ή αξίας επάνω σε υπάρχων νόμισμα ή άλλο μέταλλο. Στην Ελλάδα υπάρχουν τέτοια είδη νομισμάτων από την αρχαιότητα. Στα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι τις αρχές του 20ου, υπήρξε σοβαρότατη έλλειψη μικρών νομισμάτων στην αγορά. Πολλές Ελληνικές περιοχές βρισκόταν υπό την κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και χρησιμοποιούσαν για τις  καθημερινές συναλλαγές τα νομίσματά της. Οι εκκλησίες βλέποντας ότι λόγω της έλλειψης χρήματος, υπήρχε πρόβλημα με τους πιστούς και την χρηματοδότησή τους, μετά από συνεννόηση με την Αρχή, τους δόθηκε το δικαίωμα να επισφραγίζουν κάποια μέταλλα. Αυτά κυρίως ήταν κάποια κομμάτια ευτελούς μετάλλου ή έπαιρναν άχρηστα παλιά και φθαρμένα Οθωμανικά νομίσματα και τα επισφράγιζαν. Δηλαδή, τύπωναν επάνω τους ένα σήμα για να δείχνει το ποιός παρήγαγε την Κόντρα-Mάρκα και ποια εκκλησία ή ποια δημογεροντία την αναγνώριζε σαν νόμισμα κυκλοφορίας. Στα πρώτα έτη κυκλοφορίας τους, προβλέπονταν η χρήση μόνο εντός του Ναού, αργότερα έγιναν δεκτά και στα όρια της Ενορίας και σε μερικές περιπτώσεις, ήταν νομίμου χρήσης για ολόκληρες περιοχές.';
} else { 
asd1='Page under construction !!!';
}